Haftanın Tablosu: Skagen Sahili’ndeki Yaz Ateşi, Peder Severin Krøyer

Skagerstam Sahili’ndeki devasa şenlik ateşi, yaz ekinoksu ve St. Hans bayramı- Ivan Kupala günümüzün bir analogu -sırasında kendini gösterdi. Bu tablo, Krøyer’in ayrılışı üzerine, Son İstek veya Vasiyetname olarak geçer. Sanatçı, daha uzun yaşamak için gittiğini hissetmiştir. Bu şenlik ateşine bakınca görünen o ki yolu Skagen’den geçen tüm önemli insanları şenlik ateşine davet etmiş.

Bu çalışmanın ilk fikri, 1892’de Krøyer’den çıktı. Fakat onu ancak 14 yıl sonra meydana getirdi. Son versiyonundan önce defalarca kez eskizleri yapılmıştı.

Önceki versiyonlardan biri.

İlginç bir nokta ise, çizimde üç farklı ışık kaynağı görüyoruz: ateş, ay ve uzaktaki deniz feneri. Kramer, bu üç kaynağın yarattığı muhteşem parlamaları ve yansımaları yazmıştır. Fakat güneşi görmemekteyiz. Eğer sembolik anlamları göz önüne alırsak Krøyer’in hayatının son zamanlarının  güneşli olmadığını özellikle belirtmeliyiz: kötüleşen akıl hastalığı ve tedavi edileyemen frengi ile geçen gençlik, hızla düşen vizyonu, onu terk etmiş bir eş…

Ateşe baktığımızda görürüz ki Peder Severin Krøyer’in hayatını anlatmak için etrafında çok fazla kişiyi bir araya getirdi. Eleştirmenler neredeyse tüm karakterleri tanımladı. (Birkaç yerel çocuk hariç ve evet balıkçılar da isimsiz kaldı.)

Krøyer’in kızı Vibeke elinde bir şapka ile görülüyor. Yanıbaşına, Skagen belediye başkanının oğlu oturuyor. Kız, dayısı olan Waldemar Triple’a bir şey söylüyor. Sol arka köşesindeyse belediye başkanı ve eşi var. Arkasında, Skagen’in güzelliğini ilk kez keşfeden sanatçı Michael Anker ve karısı Dinah Brendola’nın erkek kardeşini görebiliyoruz. Anna Anker, gri-mavi elbisesiyle Vibeke’den olduça uzak. Doğrudan sanatçıya (ve izleyiciye) baktığını gördüğümüz tek karakter, elinde bir çiçek ve şapkasıyla gülümseyen kadın. Kendisi Henney Brodersen, şehrin idarecisinin karısı. Marie; Skagen’daki evini arkasında bırakıp gittiğinde Henney, Vibeke’ye bakıcılık yaptı- Serena (Krøyer’ın arkadaşları ve ailesi öyle derdi) bir kez daha kendisi için psikiyatri kliniğine gittiğinde. Son aşkıydı, ona sıcaklık ve destek verdi, ruh hallerine ve hastalıkların getirilerine sabırla katlandı. Belki de, bu resmi tasarlarken Krøyer’e yalnızca Henney baktı ve onunla kişisel olarak ilgilendi. Henney’nin sağında ise postacı ve eşi var. Siyahlar içindeki adam, elindeki büyücü şapkası ve bastona benzeyen şeyle duruyor, gençliğinde bir yazar olan Holger Drachman resme düşkündü. Kollarındaysa genç karısı Sophie’yi tutuyor.

Arka planda bir balıkçı teknesi ve ona yaslanan kişiler görüyoruz. Krøyer’in karısının terk etme sebebi olan besteci Hugo Alfvén ve yanında Marie. Ateşin etrafında mevcutlar ancak görünüşe göre burada değiller. Aslında, o zamanlar Hugo ile birlikte kaçan Marie idi. Şenlik ateşinin diğer tarafındaki buhar da oldukça dikkat çekici. El ele, gülerek uzaklaşır gibi görünen birileri var. Adam, Henney’nin kocası ve yerel bir sayman olan Hans Brodersen. Kadınsa neredeyse resmi metresi, Bayan Detlef Yurgensen. “Orkestra” ateşinin başındaki, şapkalı, güçlü, uzun boylu adam; kıyı bölgelerini kurtarma servisinin başkanıdır.

Sağ tarafta, balıkçıkların çocuklarının arasında beyaz şapkalı, albümüne bir şeyler karalayan bir adam duruyor, sanatçı Lauritz Tuxen. Karısı Frederikke, onu bir gülümsemeyle izliyor. Grup portrelerinde sanatçının kendini yerleştirdiği olmuştu, ama bu resim topluluktan Krøyer’in gideceği zamanı öngörebiliyor.

Krøyer; genellikle çok yönlü portre türüne başvurur, karakterler arasındaki kompozisyonu ve ilişkileri ustalıkla oluşturur. Endüstriciler, galerilerin ziyaretçileri veya balıkçılar ve eşleri gibi farklı kalabalıkları tek bir çizimde bir araya getirebilir.

Kaynak:
https://arthive.com/artists/12248~Peder_Severin_Kreyer/works/402459~Summer_bonfire_on_the_beach_in_Skagen

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir