Claude Raguet Hirst’ün Bir Beyefendinin Masası, Winslow Homer, Thomas Eakins ve Henry Ossawa Tanner’ın Realizmini yansıtan gizemli bir tablodur. Sıradan yaşamın hem itibarını hem de ahlaka aykırılığını yansıtan eser, 19. yüzyılın sonlarında Amerika Birleşik Devletleri’nin insanî deneyimini tasvir etmektedir. Bardak, kaşık, küp şeker ve limonun apsenti ima etmesi gibi Bir Beyefendinin Masası‘nın konusu da güçlü, kötü şöhretli ve bazen ölümcül.
Tarihsel Bağlam
19. yüzyılın sonlarında Amerika Birleşik Devletleri hızlı bir gelişme içinde olan bir ulustu. Çeliğin, elektriğin, kimyasalların ve petrolün ortaya çıkmasıyla “İkinci Sanayi Devrimi”ni yaşıyordu. Radyo, telefon ve elektrik lambaları gibi hayatı değiştiren icatlar piyasaya girdi. Hızlı kentleşme ve kırsal alanlardan gelen kitlesel göçler, büyük ve sosyal olarak karışık şehirlerle sonuçlandı. Evrim, doğal seleksiyon, emperyalizm, sömürgecilik, Karl Marx ve sınıf mücadelesi gibi yeni teoriler ve felsefeler kolektif bilince girdi.
Sosyal Kaygı
Amerikan yaşamının neredeyse her yönü hızla değişiyordu. Bilimin ve ilerlemenin meyveleri çağın başarıları olarak övülüyordu. Ancak, bu tür ilerici değişikliklerin yanında artan bir sosyal kaygı vardı. Alkolizm, kumar ve sigara şehirli erkekler arasında yükselişteydi ve bu sosyal hastalıkların değişen zamanların belirtileri olduğu düşünülüyordu. Bu sosyal kaygılar ve hastalıkları Claude Raguet Hirst, Bir Beyefendinin Masası eserinde incelemektedir.
Hayatı Taklit Eden Sanat
Bir Beyefendinin Masası, duvarlarından birini süslemesi için bir Chicago Erkek Kulübü tarafından sipariş edilmişti. Claude Raguet Hirst, kulüp üyeleri arasında yaygın olan etkinlikleri yakalamak için gerçekçi stilini kullandı: içki, kumar ve sigara. Şarap ve likör şişeleri, oyun kartları ve pipolar bir masayı dolduruyor. Tablodaki öğeler, kulüp masalarının çoğunda yaygın olarak bulunan gerçek boyutlu ve yankılı nesnelerdir. Sanat, gerçeğe yakın ölçek ve gerçekçi ayrıntılarla hayatı taklit eder.
Zevkler ve Kötü Alışkanlıklar
Erkeksi bir toplumun kalesi olan Chicago Erkek Kulübü tarafından sanatçının kadınsı yeteneğini resmen tanıdığını bilmek, Claude Raguet Hirst için güçlendirici bir duygu olmalı. Erkek müşterilerine hitap eden bir konu resmeden Hirst, aynı zamanda erkeksi eğlenceleri de yıkıcı bir şekilde eleştiriyordu. Sanatçının aşırı gerçekçi stili, içki içmenin, kumar oynamanın ve sigara içmenin hem zevklerini hem de kötü alışkanlıklarını yakalar. Hirst’ün orta ve üst sınıfa ait müşterileri zevkleri görürken, içki yasağı yanlıları ve daha sonraki modern izleyiciler ahlaksızlıkları görecekti.
Göz Yanılması
Claude Raguet Hirst, keskin çizgileri, derecelere ayrılmış ton farkları, maddesel yansımaları ve dokulu desenleriyle Fransızcada “göz yanılması” anlamına gelen trompe l’oeil’e ulaştı. Sağ arka plandaki mantar tıpalı şişeler, yumuşak kahverengi arka plana karşı net konturlara sahiptir. Sol ön plandaki dilimlenmiş limon, yuvarlak şeklini renklendiren kademeli gölgelere sahiptir. Sağ orta zemindeki saplı fincan, cam malzemesini yansıtan parıldayan vurgulara; hemen ön plandaki ipek masa örtüsü, malzemesinin parlaklığını veren parlak bir desene sahiptir. Bu birçok fotoğrafik teknik, Bir Beyefendinin Masası’ndaki görsel yanılsamasını güçlendirir.
Claude Raguet Hirst Bir Beyefendinin Masası’nı resmettiğinde, Hirst’ün kaderci mi, yenilikçi mi yoksa iyimser mi olduğu bilinmiyor. Hirst’ün hangi düşünce okuluna üye olduğu da bilinmiyor, ancak Bir Beyefendinin Masası kesinlikle bir anlatı ve alegorik bir tablo. Bu sadece nihai olarak hangi anlatıyı anlattığını deşifre etme meselesidir.
Kaynak: https://www.dailyartmagazine.com/claude-raguet-hirst-a-gentlemans-table/
