Hidrojen bombası ve atom bombası, her ikisi de nükleer silahtır, ancak iki cihaz birbirinden çok farklıdır. Kısaca, atom bombası bir fisyon (nükleer parçalanma) aracıdır, hidrojen bombası ise füzyon (nükleer kaynaşma) reaksiyonunu güçlendirmek için fisyon kullanır. Başka bir deyişle, atom bombası hidrojen bombası için tetikleyici olarak kullanılabilir.
Çeviren: Simge Şahin
ATOM BOMBASI
Atom bombası, nükleer fisyon tarafından açığa çıkan aşırı enerji nedeniyle patlayan nükleer bir silahtır. Bu nedenle, bu tip bir bomba, aynı zamanda fisyon bombası olarak da bilinir. “Atomik” kelimesi kesin olarak doğru değildir çünkü atomun tamamı ya da elektronlarından ziyade fizyonda yer alan atomun çekirdeğidir.
Bu, ya patlayıcı kullanıp altkritik malzemeyi sıkıştırarak ya da alt kritik kütlenin bir kısmını başka bir kütleye vurarak elde edilebilir.fisiyon maddesi, zenginleştirilmiş uranyum veya plütonyumdur. Reaksiyonun enerji çıkışı, yaklaşık bir ton patlayıcı TNT eşdeğeri ila 500 kiloton TNT’ye kadar değişebilir. Bomba ayrıca, ağır çekirdeklerin daha küçük olanlara ayrılmasından kaynaklanan radyoaktif fisyon parçalarını da serbest bırakır. Nükleer serpinti esas olarak fisyon parçalarından oluşur.
HİDDROJEN BOMBASI
Bir hidrojen bombası, nükleer füzyon tarafından salınan yoğun enerjiden patlayan bir nükleer silah türüdür. Hidrojen bombaları termonükleer silahlar olarak da adlandırılabilir. Enerji, hidrojen izotoplarının birleşmesinden kaynaklanır.Hidrojen bombası, ek fisyon reaksiyonları da üretebilen füzyonu tetiklemek için hidrojeni ısıtmak ve sıkıştırmak için bir fisyon reaksiyonundan salınan enerjiye dayanır.Büyük bir termonükleer cihazda, cihazın veriminin yaklaşık yarısı tükenmiş uranyumun fizyonundan gelir. Füzyon reaksiyonu serpintiye gerçekten katkıda bulunmaz, ancak reaksiyon fisyon tarafından tetiklendiğinden ve daha fazla fizyona neden olduğundan, hidrojen bombaları da en azından atom bombası kadar serpinti oluşturur.Hidrojen bombaları, TNT megatonlarına eşdeğer atom bombalarından çok daha yüksek verimlere sahip olabilir. Şimdiye kadar patlatılan en büyük nükleer silah olan Çar bombası, 50 megaton verimine sahip bir hidrojen bombasıydı.
Her iki tür nükleer silah, az miktarda maddeden çok miktarda enerji açığa çıkarır, enerjilerinin çoğunu fisyondan serbest bırakır ve radyoaktif serpinti üretir. Hidrojen bombası potansiyel olarak daha yüksek verime sahiptir ve inşa edilmesi daha karmaşık bir cihazdır.
DİĞER NÜKLEER SİLAHLAR
Atom bombaları ve hidrojen bombalarına ek olarak, başka nükleer silah türleri de vardır:
Nötron Bombası: Hidrojen bombası gibi nötron bombası da termonükleer bir silahtır. Nötron bombasından gelen patlama nispeten küçüktür, ancak çok sayıda nötron serbest bırakılır. Canlı organizmalar bu tip bir cihaz tarafından öldürülürken, daha az serpinti oluşur ve fiziksel yapıların sağlam kalması daha olasıdır.
Tuzlu bomba: Tuzlu bir bomba, kobalt, altın, diğer diğer malzemelerle çevrelenmiş bir nükleer bombadır ve patlamalar büyük miktarda uzun ömürlü radyoaktif serpinti oluşturur. Bu tür bir silah potansiyel olarak bir “kıyamet günü silahı” olarak hizmet edebilir.
Pure Fusion Bombası: Pure fusion bombaları, bir fisyon bombası tetikleyicisinin yardımı olmadan bir füzyon reaksiyonu üreten nükleer silahlardır. Bu tür bir bomba önemli radyoaktif serpinti bırakmaz.
Elektromanyetik Darbe Silahı (EMP): Bu bomba, elektronik ekipmanı bozabilen nükleer bir elektromanyetik darbe üretmek için tasarlanmıştır. Atmosferde patlayan bir nükleer cihaz, küresel olarak bir elektromanyetik darbe yayar. Böyle bir silahın amacı, elektronik alanda geniş bir alana zarar vermektir.
Antimadde Bombası: Antimadde bombası, madde ve antimadde etkileşime girdiğinde ortaya çıkan imha reaksiyonundan enerjiyi serbest bırakır. Böyle bir cihaz, önemli miktarda antimadde sentezlenmesinin zorluğu nedeniyle üretilmemiştir.
